W latach 1908-1913 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a jego profesorami byli m.in. Jacek Malczewski, Leon Wyczółkowski. Po pobycie w Krakowie, kształcił się w Akademii Wiedeńskiej u Kazimierza Pochwalskiego.

W 1920r. w domu rodziców urządził pracownię oraz pierwszą wystawę. W 1922r. w czasie pobytu na Helu powstał cykl obrazów o tematyce morskiej. W 1923r. zorganizował wystawy w Warszawie i we Lwowie. W 1924r. i 1927r. odbył podróże do Włoch i na Bałkany, gdzie powstały płótna z krajobrazami. Od 1 do 14 lipca 1928 miał wystawę w paryskiej galerii Henri Manuel. Po powrocie do kraju artysta rozszerzył swą twórczość o malarstwo ścienne.

W czasie II wojny światowej jego warszawskie mieszkanie i pracownia uległy zniszczeniu, przez co stracił poważną część swego dorobku artystycznego. Po tych przeżyciach M. Stroński na stałe zamieszkał w Przemyślu. Artysta pracując ponad pół wieku, pozostawił trwałe ślady swojej twórczości. Pracował przy odnawianiu malowideł z postaciami alegorycznymi w holu dworcakolejowego, namalował wiele portretów, pracował  przy około 30 obiektach sakralnych, odnowił malowidła w sali posiedzeń Rady Miasta, namalował wiele obrazów olejnych, także o tematyce religijnej. W latach 1968-76 M. Stroński namalował wiele obrazów abstrakcyjnych i stworzył szereg realistycznych portretów.

W 1975r. za całokształt pracy został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Artysta zmarł w 1977r. i został pochowany na Cmentarzu Głównym w polu 26b.

15 lipca 2005 przed domem w którym mieszkał wybitny malarz, córka Małgorzata Gawrońska odsłoniła pamiątkową tablicę. Co roku przyznawana jest nagroda im. Mariana Strońskiego.