Jest to typowy fort obrony bliskiej o pięciobocznym narysie, artyleryjski, jednowałowy, ześrodkowany. Wybudowany ok. 1880r. później modernizowany. Wraz z grupą fortów siedliskich był najbardziej narażony na atak wroga. O jego znaczeniu i roli niech świadczy fakt, że odcinek o długości ok. 5 km miedzy Siedliskami i Łuczycami umocniono: 1 fortem głównym (Jaksmanice), 8 pośrednimi i 10 działobitniami. Zadaniem tego fortu było osłanianie drogi i linii kolejowej prowadzącej z Przemyśla, przez Hermanowice, do Niżankowic i Chyrowa.

Historyczne przekazy tak przedstawiają walki w rejonie fortu Łuczyce: "Jeden zpułków rosyjskich na tyłach Mogiłek wpadł pod ogień dział tradytorowych Fortu 1/6 i dział fortu głównego III Łuczyce, 300 żołnierzy znajdujących się na przedniej linii nie mogło już się wycofać. Rosjanie znajdujący się na przedpolu fortu poddali się bądź popełnili samobójstwo nie chcąc pójść do niewoli. Ci, którzy będąc na drugiej linii i pozostali przy życiu, usiłowali się wycofać z beznadziejnej sytuacji lecz wpadli na pole minowe pod Rożubowicami i niewielu zdołało wyjść cało. Przed fortami leżały góry nie pogrzebanych trupów, a ciała niektórych żołnierzy wisiały na kolczastych drutach tak jak zastała ich śmierć."

Komisja austriacka rozkopała w rejonie Siedlisk zbiorową mogiłę, w której naliczono 5000 ciał.

Obecnie Fort III Łuczyce, jest zniszczony w 70%. Góruje on nad okolicą, gdyż usytuowany jest na Wzgórzu Łuczyckim (278 m n.p.m.). Z fortecznego wzgórza i pobliskich działobitni "Mogiłek" rozciąga się wspaniały widok na Optyń, Hermanowice, Rożubowice, Przemyśl iprzygraniczne okolice Ukrainy. Do fortu można dojechać drogą w kierunku na Krówniki i Rożubowice, a grzbietami okolicznych wzgórz można dojść pieszo do Fortu II - Jaksmanice.

W pobliżu fortu Łuczyce III, w dolinie rzeki Wiar, widnieją resztki fortu pośredniego III/a "Hermanowice kolej".